ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
H ελευθερία του καθενός
καθορίζεται μοναχά
από το μήκος της αλυσίδας του....
Τι τα μετράς λοιπόν τα μέτρα σου
και τι τα λογαριάζεις
για πόσους κρίκους ξεπουλάς
και πόσους αγοράζεις
με την μεταλλικήν σκουριά
όσο μακραίνει η μοναξιά
και είναι οδός ο πόνος
τόσο μακραίνει η λεφτεριά
σφυρηλατώντας τον χαλκά
σαν απομένεις μόνος…
Βασίλης Σ. Κουστούδας
03/03/2013
=========================
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Καταραμένος για να ζω
μακριά απ ‘την αγάπη
ένα μονάχα τώρα προσδοκώ
για μια στιγμή να γίνω ένα σου δάκρυ
και από το δέρμα σου για μια στιγμή
να κρατηθώ,
κι ύστερα πέφτοντας στις άκρες των χειλιών σου
όπως στα διψασμένα άνθη το νερό
υγρός και διάφανος, μακριά απ ‘την αγάπη
σαν μια σταγόνα της βροχής ν ‘αγαπηθώ!
Βασίλης Σ. Κουστούδας
(05/01/2013)
==============================
ΣΤΟΝ ΑΔΕΙΟΝ ΧΡΟΝΟ
Γιατί να υπάρχουμε
γιατί πονούμε
γιατί πεθαίνουμε
και τι θρηνούμε
γιατί να έρχεσαι
και κάθε βράδυ
κρυφά βλεπόμαστε
κρυφά αγαπιόμαστε
μες στο σκοτάδι,
με ένα φιλί του σπαραγμού
και με ένα χάδι,
κάθε στιγμή και κάθε βράδυ,
γιατί να έρχεσαι στον άδειον χρόνο
γιατί παράφορα γιατί ανώφελα
να σε ποθώ μέσα απ ’τον πόνο;
Βασίλης Σ. Κουστούδας
(06/01/2013)
============================
ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ
Γνέθει την μοίρα η Κλωθώ,
μοιράζει η Λάχεσις τους κλήρους,
και κόβει η Άτραπος
χωρίς κανέναν δισταγμό
το νήμα της ζωής
όταν θα’ρθεί του καθενός η ώρα….
Μα εσύ ξοδεύτηκες νωρίς
και πάνω στη ρημαγμένη σου ψυχή
όλα τα νήματα σαπίζουν πια
και σπάζουν
την αναπόφευκτη σιωπή
προετοιμάζουν,
και κλήρους άκληρους
η Λάχεσις μοιράζει
και για το τέλος σου
την Άτραπον δεν νοιάζει.
Χωρίς κανέναν πια σκοπό
χωρίς οδό για να διαβείς
γνέθει την μοίρα σου η Κλωθώ
με τα ξεφτίδια μιας ζωής….
Βασίλης Σ. Κουστούδας
(03/01/2014)
==========================
Ωδή για τον θεό
από έναν αδιάφορο άνθρωπο
Σαν ήρθε η τρομερή της ζωής ανατολή
εγκατέλειψα μια για πάντα το κορμί μου στην ακολασία
Αναμένω τώρα τους κατακλυσμούς που 'χες υποσχεθεί
και μίαν άβυσσο πλοηγό προς την ανυπαρξία!
Αδιάφορος τότε θα σταθώ μπροστά στ ‘απέραντο κενό
και αδιάφορος θα υποδεχτώ την τρομερήν οργή σου
θα έχει πεθάνει για πάντα μέσα μου η μορφή σου
θα έχω πεθάνει για πάντα μέσα σου και γω.
Σαν σκόνη του παράφορου στην χώρα των ανέμων
μετέωρος στις εκδοχές του τραγικού σου απείρου
απ 'τις σιωπές θα εκτοξευθώ σωμάτων κρεμασμένων
και θα βαραίνω όσο η στιγμή ενός νεκρού ονείρου
εκεί στην χώρα των ανέμων
εγώ π ‘αρνήθηκα την αιώνια, μα θλιβερή ζωή σου,
αδιάφορος θα σταθώ μπροστά στ ‘απέραντο κενό
γυμνός θα αγαπηθώ από τα χείλη της αβύσσου....
Βασίλης Κουστούδας
Ωδή
====================================
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΩΝ
Ίσως και να κερδίσεις κάποτε το φως
αν κλέψεις την διαδρομή.....
Και ως βασιλιάς των ποντικών
και άρχων των διαδρομών,
θα είσαι έξω από το πως,
θα στέκεις πάνω απ'τό γιατί,
αυτόπτης μάρτυρ και οπαδός,
της σχιζοφρένειας του παντός.....
Βασίλης Κουστούδας
(10/3/2011)
==========================
ΠΡΟΚΑΡΔΙΟΝ ΑΛΓΟΣ
Ενάντια στα ενάντια θα πετάω
κι ενάντια σε όλους τους καιρούς
ενάντια σε όλους τους ανέμους
ενάντια σε όλους τους θεούς
ενάντια στο άλγος της καρδιάς μου
ενάντια σε ενταγμούς και υποταγμούς
ενάντια θα πετώ και θα ανεβαίνω
πουλάκι με την πίστη στα φτερά,
στην τρομερήν διαδρομή που αναμένω
θα κελαηδώ, θα φτερουγώ, θα ξεμακραίνω
και την ψυχήν μου τρυφερά θα ακολουθώ,
ενάντια σε όλους τους θανάτους θα ανασαίνω
με τα μικρά μου τα φτερά θα ανεβαίνω
και μες στα σύννεφα ενάντια θα ζω!
Βασίλης Κουστούδας 15/01/2013
Προκάρδιον άλγος
==================================
μετά από μια επέμβαση στην καρδιά μου.....
==============================
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟN ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
22/01/2013
Ένας γέροντας ογδόντα και πλέον ετών
βογκούσε απελπισμένος επάνω στο κρεβάτι
και σε ένα άλλο δίπλα του εγώ
πονώντας σιωπηρά από την προδοσίαν
της εύθραυστης καρδιάς μου
και ανάμεσα σε εμένα και σε αυτόν
μία γυναίκα των εβδομήντα πια ετών
με τρυφερότηταν μεγάλη τον κοιτούσε
χαϊδεύοντας τα χέρια του διαρκώς
και ψιθυρίζοντας τα λόγια μιας παράξενης αγάπης,
κι όλο το βράδυ η γυναίκα αυτή ήταν εκεί,
σαν μια αγκαλιά βαθειάς στοργής
χαιδεύοντας, παρηγορώντας,
δίχως να υστερεί σε προσοχή
και για τις πλέον ταπεινές ανάγκες
του άρρωστου συντρόφου.
Και κάποια στιγμή μες στην αυγή,
εδάκρυσα κρυφά γυρνώντας το κεφάλι
και ντράπηκα πολύ για την ζωή μου
και απ ‘την αλήθεια εκείνης της βραδιάς
δεν το μπορώ πια να γλυτώσω
πως σε άνθρωπον ποτέ μου δεν είχα για να δώσω
τέτοιαν ωμή λευκήν υπομονή
τέτοιαν αγάπη ανυπέρβλητα γυμνή
και πως δεν με εγκατέλειψεν η εύθραυστη καρδιά μου
μα ήμουν εγώ εκείνος, που εγκατέλειψεν αυτή…
Βασίλης Κουστούδας(22/01/2013)
===============================
ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ
Με κοιτάς
αλλά τα μάτια σου με εγκαταλείπουν....
Με οσμές του πρωινού πάνω στο δέρμα σου
ασθμαίνοντας ανέρχεσαι στα αναφιλητά σου
ξέροντας πως υπάρχεις μοναχά
μέσα από τις σκοτεινές σου επιθυμίες!
Και απ ‘τα υπέροχα τα χάδια εξοντωμένη
με μια γλυκιά παλίρροια στα χείλη του θανάτου
ουρλιάζοντας από ηδονή, νιώθεις το άγγιγμά του,
και όπως τα μαύρα κύματα το σώμα σου σαρώνουν
φαντάζεις με άγρια θάλασσα που όλα της ανήκουν...
Με κοιτάς
αλλά τα μάτια σου με εγκαταλείπουν...
Με οσμές του πρωινού από ένα όνειρο
ναυάγησα στου πόθου τ’ ακρογιάλια
πάνω στο δέρμα του προσώπου σου
με μαγικά κοράλια
ζωγράφισα τις χαραυγές που απ ‘την ζωή μου έλειψαν
και χάθηκα για πάντα μες στα βλέμματα
των άδειων σου ματιών που με εγκατέλειψαν..
Βασίλης Κουστούδας
-------------------------------------------------------
ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Ήτο απόλυτα σαφές.
Εις την οδόν του μνημονίου
οφείλουμε να οδεύσουμε εφεξής
και τα συμφωνηθέντα εις το ακέραιον
να εκτελεστούν.
Οι πιστωτές δεν πρέπει διόλου να αγωνιούν
ότι η χώρα καταρρέουσα δεν θα αποπληρώσει
και μες σε ανησυχίαν τόση
αναθεωρήθηκεν ταχέως
εις την αγορά των ανθρώπινων σωμάτων
η αποτίμησις του αιδοίου .
Ήτο και αυτό απόλυτα σαφές
βίζιτες σε ανταγωνιστικές τιμές
εις την οδόν του μνημονίου.
βασίλης κουστούδας
26/05/2012
==========================
ΦΘΟΡΑ
Πως άραγε να μην σε εγκαταλείψει
όταν εσύ διαρκώς εγκαταλείπεις ,
όταν τα συναισθήματα σου
τα μετράς και τα ζυγιάζεις ,
όταν τον χρόνο ολάκερο μοιράζεις
με τις ασήμαντες και τραγικές σου εικασίες,
και όταν το τέλος σου που έρχεται
κοιτάζεις
και εκλιπαρείς για μια μικρή
αναβολή,
πώς να μην φύγει στο απέραντο
η ψυχή σου,
πως θες ο θάνατος να μην σε θυμηθεί;
βασίλης κουστούδας
9/12/2012
===================================
ΕΝΑ ΤΥΧΑΙΟΝ KYΜΑ
Ας ήτανε απόψε να μπορούσα
σ ‘ένα μου ποίημα να ναυαγούσα
μόνο για μια στιγμή
εγώ, ένα τυχαίον κύμα
από τα μάτια σου να βγαίνω
και να συντάσσω μ 'ένα δάκρυ
μίαν υγρήν γραμματική
μέσα απ ‘τις λέξεις να σε αγγίζω
να είμαι φλέβα να ποτίζω
μιαν ηδονή που αιμορραγεί
και πάνω στα χείλη σου να αφήνω
καθώς μ 'αδειάζει η απαγγελία
εκεί στη τελική τελεία
το ματωμένο μου φιλί,
εγώ, ένα τυχαίον κύμα
να γίνω μοίρα στη ζωή σου,
να σε πενθώ, να σ 'ανασταίνω,
να σε ποθώ, να σ'ανασαίνω,
μέσα στην άπειρη σιωπή....
Βασίλης Κουστούδας
26/01/2013
===============================
ΑΡΚΕΤΗ
Ποτέ δεν μου΄φθανε η ζωή
και πάντα περισσότερη ζητούσα
και μέσα της ολάκερος βυθιζόμουν
για να ζήσω
μα τώρα πια που δεν μπορώ
να την αναγνωρίσω
τώρα που χάθηκα
και χάθηκε και αυτή
τώρα που στένεψε και μίκρυνε
απ΄την θλίψη
τώρα που κρύφτηκε πικρά στην προσμονή
τώρα αξόδευτη στο χρόνο μου απομένει
και είναι πια νεκρή και αρκετή.
Βασίλης Κουστούδας(26/04/2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου